Pechdag in NYC - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Ilse en Cheryl - WaarBenJij.nu Pechdag in NYC - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Ilse en Cheryl - WaarBenJij.nu

Pechdag in NYC

Door: Ilse & Cheryl

Blijf op de hoogte en volg Ilse en Cheryl

26 Oktober 2011 | Verenigde Staten, Washington, D. C.

Gisteren was de laatste dag in New York city. Best wel jammer want het is een stad waar je veel kunt beleven en dat hebben we dan ook.
Het was gisteren een rare, aparte dag.. een pechdag!

Ilse’s creditcard was geblokkeerd dus moest ze de bank in Nederland bellen. Daar kreeg ze te horen dat het limiet van haar creditcard niet was opgehoogd zoals ze had aangevraagd. Erg vreemd dus. Gelukkig is het inmiddels opgelost.

Voordat we naar Statue of Liberty gingen moesten we de shuttle bus die we hadden gereserveerd om ons naar het vliegveld te brengen bevestigen, anders zou het wellicht een private car worden. Heel gedoe met de organisatie die dit regelt, want ze konden niet zeggen of er over 24 uur een shuttle bus zou staan. En een private car zou ons 12 dollar extra kosten. Geen probleem dachten wij zo. Het maakt ons niet uit shuttle bus of private car, als we maar op het vliegveld komen. De vrouw kon pas ’s avonds zeggen of er nog andere mensen meegingen en welke van de twee het zou worden. Maar als het een private car zou worden dan moest ze wel eerst geld zien. Dus moesten we om 18.00 uur terug zijn in het hotel om dit te checken en eventueel te betalen. Belachelijk, dachten wij, want wij hadden meer op het programma staan en we waren niet zo vroeg in het hotel. Uiteindelijk hebben wij de 12 dollar maar eerst betaald en we zouden haar later bellen wat het zou worden en zou ze het geld evt. achterlaten bij de front desk. Was dat nou zo moeilijk?

Toen snel op weg gegaan met de metro naar South Ferry, het punt waar de boot zou vertrekken naar Statue of Liberty en Ellis Island. Door het transport-gedoe waren we weer wat later dan gepland en kwamen we weer pas om 09.30 uur aan. Het was net als zaterdag weer aardig druk. Gelukkig hadden we nu niet veel gepland en zijn we in de rij gaan wachten. Wat ons gelijk opviel was hoeveel fransen er met ons in de rij stonden. En helaas niet de leukste. Ze waren behoorlijk irritant. Kwamen veels te dicht op je staan, probeerde voor te kruipen en een kind dat hele tijd tegen je achterste aan loopt te drukken. En op de boot kwamen we ze weer achter ons zitten. Alsof we franse honing aan de reet hadden. Toen we eenmaal zaten voelde Cheryl ineens iets nats, en wel op haar hoofd. Toen ze naar haar knie keek zag ze iets wits. Dus ja, je kunt het al raden. Vogelpoep! Altijd fijn die meeuwen in de buurt van de zee!

Toen naar Statue of Liberty. Daar wat rondgelopen en foto’s gemaakt en wat gegeten. Erna door naar Ellis Island. De plek waar ongeveer een eeuw geleden immigranten Amerika binnen kwamen. En het eerste wat ze dan zagen was het vrijheidsbeeld. In het museum waren allemaal oude spullen te zien uit die tijd.

Nadat we weer terug kwamen in Manhattan zijn we naar Wall Street gegaan, het financiele hart van Amerika. Hier stonden gebouwen met mooie gevels. Voor ieder gebouw stonden hekken en politie. Er was dus niet veel te zien, want het gebeurd natuurlijk allemaal binnen. Maar hier hangt een andere sfeer dan in andere gedeeltes van de stad. En natuurlijk liepen de zakenmannetjes af en aan.

Na Wall Street zijn we nog even gaan shoppen bij Macy’s, waar Cheryl een leuke tas heeft gekocht . Ilse had bij Forever 21 (soort Berschka) een colbertje gekocht maar de naad was na een keer dragen al gescheurd. Dus zijn we daarvoor terug gegaan., maar niet naar dezelfde winkel waar ze hem had gekocht. Eerst kreeg ze te horen dat ze hem alleen mocht ruilen met de prijskaartjes, wat natuurlijk raar is als het product na een keer dragen al kapot gaat. Toen zijn we maar met de manager gaan praten en hij kon Ilse een giftcard bieden of ze mocht iets uitzoeken. Ilse wilde graag haar colbert houden, en een pechdag dat het was, die hadden ze niet meer in die winkel. Dus wij gingen met de metro naar de winkel waar ze het colbertje had gekocht op 5th avenue en daar nogmaals het verhaal uitgelegd. De vrouwelijke manager van die winkel werkte totaal niet mee en bleef zich verschuilen achter de store policy: dus niet ruilen zonder prijskaartjes. Ilse moest maar een nieuwe kopen. Te dom voor woorden gewoon! Wij uitleggen dat ze in de andere Forever 21 wel een nieuwe kreeg, maar ze geloofde het niet. Raar dat de een andere dingen zegt dan de ander. En dat noemt zich een merk! Dus wij weer terug naar de andere store. Giftcard opgehaald en expres weer terug gegaan naar de store op 5th avenue en voor ogen afgerekend!

Inmiddels was het al 18.00 uur en we moesten de vrouw van de shuttle nog bellen. En wat een pech, de batterij van onze prehistorische telefoon was op en hier stond het nummer van het hotel in. Balen dus! Wij op zoek naar het nummer en Ilse heeft met onze Nederlandse telefoon gebeld naar het hotel. Hier kreeg ze de front desk aan de lijn maar die zei dat het niet het Best Western was in Queens en hing weer op. Wij nog een keer checken en wisten zeker dat het hotel was. Cheryl nogmaals gebeld en het was dus wel het hotel ons hotel in Queens. De receptioniste excuseerde zich dat ze het zo druk was en dat ze niks te maken had met de mensen die de tickets verkopen voor de shuttle en dat de vrouw buiten stond. We moesten later maar terugbellen. Uiteindelijk kregen we dan die vrouw te pakken en ze wist nog steeds niks. Zinloos dus en verspilde belminuten.

Uiteindelijk zijn we in Brooklyn beland om een hapje te eten in een italiaans restaurantje. Het pizzarestaurant waar we voor gingen had een wachtrij van een uur. Maar we waren te moe om nog zo lang te wachten. Na het eten snel terug naar het hotel en snel alles ingepakt. De koffers konden gewoon dicht!

Helaas toen we vanmorgen op het vliegveld kwamen (uiteindelijk opgehaald met de shuttle) hadden we beiden overgewicht en dat was $100,- per koffer. Aangezien we beiden niet heel veel overgewicht hadden, had Ilse het briljante idee om een koffer wat zwaarder te maken zodat we maar een keer de $100,- moesten betalen. Wij dit gedaan, willen we inchecken zegt de vrouw dat het $200,- voor de koffer is met het extra gewicht. Komaan, wees duidelijk met de informatie!! Zij stelde voor om een extra tas in te checken want dat was gratis…ook dit wisten wij niet. Dus wij een extra tas gekocht en hier alle zware spullen ingestopt. Eindelijk waren we dan ingecheckt.

Nu zitten we in het vliegtuig, helaas niet naast elkaar want door onze drukke dag gister konden we niet op tijd inchecken.
Al met al dus een enorme pechdag gisteren! We hopen dat als we in LA arriveren de zon ons met voorspoed zegent! :p

Big kiss!!

  • 27 Oktober 2011 - 06:36

    Anouk:

    Lieve meisjes!

    Ondanks dit pechverhaal heb ik ergens alles behalve medelijden met jullie! Wat een heerlijk leventje.

    Genieten he, en de volgende keer wil IK met jullie skypen!

    Kus Anouk

  • 27 Oktober 2011 - 07:50

    Sandra:

    Tjonge what à story....hoeveel pech kan iemand hebben! Maar Goed opweg naar het volgend avontuur met wat minder cash dan jullie hadden verwacht, maar waarschijnlijk wel rekening mee gehouden. Hoeveel tassen komen jullie straks mee terug That is THE question??? Have fun!
    Gr. Uit huissen

  • 27 Oktober 2011 - 08:50

    Rebecca:

    wel een pechdag ja maar ik zit met wel kapot te lachen hier, ik zie jullie al als 2 kozen heen en weer gaan:D

  • 27 Oktober 2011 - 08:53

    Rebecca:

    ps mijn laptop was in de maak en op mijn telefoon kon ik geen berichten lezen, vandaar dat ik nu pas inhaak;)

    En ilse ik had vanacht over jou gedroomd, ik droomde dat ik naar het werk reed met de auto en toen kwam ik jou tegen met voetbaltas en al, jij was op weg naar mij op bij te kletsen. Maar ik snapte er niks van want jij ging op reis:P toen vertelde je dat je terug kwam om kerst en nieuwjaar te vieren!!!.......en toen werd ik wakker :(

  • 27 Oktober 2011 - 10:57

    Rachel:

    Zo zo wat een pech zeg! Heel vervelend, maar het komt toch altijd weer goed ;-) Zo weet je weer hoe het allemaal werkt! Helaas moet je er zo achter komen. En kon je wel de vogelpoep van je hoofd halen? En stonk het niet verschrikkelijk? Nou ik ben weer benieuwd naar de verhalen van LA. Trouwens las je mail net, maar bedoelde je donderdag ochtend en avond in jouw tijd? 9 uur vroeger dus? Ik ben vanavond met ma in de stad en na 19 uur kunnen we via mijn tel skypen? Maar anders gaat het even over.

    Veel plezier nog meiden!

    X

  • 27 Oktober 2011 - 19:14

    Diana Kerstens:

    Hallo Ilse en Cheryl,
    Ik lees voor het eerst jullie berichten.
    Jullie hebben al heel wat ondernomen en daardoor al heel wat mooie en leuke gezien en gedaan.Het zijn indrukken die jullie levenslang bij je zal dragen en zo ook voor een stukje levenservaring voor jullie zorgt.Pas vooral goed op jullie zelf,maar blijf vooral genieten van al dat moois,zoals ik van jullie foto s heb genoten.Wens jullie nog een voorspoedige reis toe. Groetjes en tot de volgende keer.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Washington, D. C.

Ilse en Cheryl

Volg ons tijdens onze droomreis door de USA!

Actief sinds 16 Sept. 2011
Verslag gelezen: 248
Totaal aantal bezoekers 66291

Voorgaande reizen:

18 Oktober 2011 - 13 Januari 2012

USA Roadtrip

Landen bezocht: