Party's at Senor Frogs and drama in the Bahamas

Dinsdag was het dan eindelijk de dag, dat we onze camper in moesten gaan leveren. ’s Ochtends was het haasten om alles spik en span schoon te krijgen. Alle spullen die we niet mee konden nemen, zoals handdoeken, föhn en etenswaren, doneerden we aan een homeless shelter. Met pijn in ons hart lieten we de oude vieze Uggs en ballerina’s achter. We zijn ZO goed in spullen weggooien..NOT!
De jongens gaven ons een escorte naar Camping World. Daar werd de schade opgemaakt. Wat bleek we hadden voor een klein deukje in de bumper 500 dollar schade en voor het raken van de knalpijp nog is 200 dollar. Wat een leuke verassing! Maar als het goed is, zijn we goed verzekerd.
Bij Camping World ontmoeten we nog 2 Nederlandse gezinnen en een half Nederlands, half Noorweegs gezin. Met 16 man werden we in een busje gepropt, waar eigenlijk maar 11 personen in konden. Op naar het vliegveld. Daar kon het lange wachten beginnen. Eerst aten we nog een hapje bij de Chili’s, om vervolgens in te checken en met overgewicht naar de Bahamas te vliegen. Ons vliegtuig was iets vertraagd maar rond 20.00 uur waren we dan op de Bahamas! Na heel wat controles konden we een taxi pakken naar het hotel. Even wennen, want we reden links van de weg! We probeerden in te checken bij het hotel maar we moesten eerst nog een ‘mandatory fee’ afrekenen van 100 dollar per persoon. Daar waren we het niet mee eens en na heel wat telefoontjes, betaald onze reisorganisatie dit. We kregen een kamer maar de balkondeur kon niet op slot en we kregen gelijk een nieuwe kamer. We gingen slapen en de volgende dag mochten we weer naar een andere kamer omdat er geen kluis op deze kamer aanwezig was.

Woensdag was het erg grijs en we besloten even naar de supermarkt te gaan met het lokale busje. We keken ons ogen uit en werden met zijn alle in een bestelbus gepropt. Overal kwamen stoeltjes vandaan en zo zat de bus toch geheel vol. Bij de supermarkt aangekomen bleek het eten en drinken belachelijk duur. We kochten water voor 11 dollar voor de rest van de vakantie. We beseften ons steeds meer dat we in een derdewereldland zaten, maar waar alles wel belachelijk duur is. We gingen naar de McDonalds voor de wifi en skypten even met Nederland. ’s Avonds was het tijd voor het diner en op aanraden zijn we bij Señor Frogs gaan eten. En wat zijn we blij dat we hierheen zijn gegaan, want al snel bleek dit ons plekje te zijn. Het is een groot feestcafé waar je heerlijk goedkoop kunt eten en de bediening enorm vriendelijk is. Ook al waren we er niet op gekleed, we bleven na het eten toch nog even hangen om het feestje mee te maken. We keken onze ogen uit. Het hele café deed mee met een routine dansje die zal iedere avond uitvoeren. Erg leuk om te zien!

De volgende dag probeerden we toch het strand uit. Het waaide hard en het was enorm koud. Niet zo’n succes dus. ’s Avonds gingen we een hapje eten bij het Hard Rock Café. Het eten was heerlijk. Daarna namen we nog een kijkje bij Señor Frogs, waar het enorm druk was. Die avond waren er vijf cruiseschepen en daar haalt Señor Frogs hun business uit. Wanneer de cruiseschepen vertrokken, zag je het café gelijk leeglopen.

Vrijdag stond er een snorkeltour op het programma. Om 08.15 uur zouden we opgehaald worden dus moesten we vroeg opstaan. Echter na het ontbijt, stonden we te wachten en te wachten. Wat bleek, ze hadden een fout gemaakt en we konden niet mee. Gelukkig konden ze voor de middag ook nog reserveren. Om de tijd te doden gingen we naar het strand. En we waren de eersten! Het was die dag stralend weer, dus het genieten kon beginnen. Op een gegeven moment hoorden we luide muziek. Ilse ging aan de straat kijken en zag een lange stoet voorbij komen, met mensen in uniforms. Het leek een feestelijke optocht, maar niets leek minder waar. Het was een begrafenis! De former prime minister was overleden en werd op deze manier geëerd. ’s Middags gingen we, na lang wachten, met de boot mee en kregen we een snorkelvest en flippers. We stopten op drie plekken. De eerste stop was een koraalrif. Er waren mooie vissen maar het koraal was nog steeds grijzig, erg jammer. Daarnaast was het in het water nog best fris. De tweede stop bracht ons bij een vliegtuigwrak. Op deze plek waren ook diverse films opgenomen. Bij de laatste stop konden we met haaien snorkelen. We moesten een touw vasthouden en mochten niet bewegen, erg spannend dus! Als we onder ons keken, zagen we de haaien zwemmen. Erg mooi! Na het snorkelen gingen we eten bij Café Mattise, een chique Italiaans restaurant. We genoten van ons eten en gaven af en toe de verwende huiskat ook wat te eten! Daarna gingen we weer naar Señor Frogs, voor een toetje. Als toetje wilden we heel graag een keer de brownie proeven, want we hadden gehoord dat die goddelijk is. Helaas, na drie keer proberen, hadden ze de brownie nog steeds niet. De manager vond het zo sneu voor ons, dat hij ons gratis een fried ice als toetje gaf. Het was geen brownie, maar toch was dit toetje ook om te genieten. Na het toetje en een cocktail yard verder, gingen we op huis aan. Toen we bij het hotel aankwamen, konden we onze kamer niet in. Ons pasje was geblokkeerd. Na het met een nieuw pasje geprobeerd te hebben, moest de security er aan te pas komen. Toen we eindelijk binnen waren, wilde Ilse nog wat uit de kluis halen. Raar, maar ook de kluis ging niet open. Ook deze moest de security openen. Moe dat we waren gingen we maar gelijk slapen.
Zaterdagochtend wilde Ilse alles in de kluis weer opbergen en maakte de kluis open en kwam tot een schokkende ontdekking: Ilse’s laptop was gestolen en contant geld! De hele dag hebben we met politie gesproken, security en de reisorganisatie in Nederland. Eigenlijk kon niemand iets voor ons betekenen. We voelden ons erg onveilig, aangezien er geen braaksporen waren en besloten naar een ander hotel te gaan. Na heel wat zelf regelen, hadden we een kamer geboekt in het Wyndham. Daar aangekomen was het hotel overboekt en boden ze ons een nacht aan in het Sheraton. Wat een luxe! Dit was hoe het moest zijn. Vermoeid doken we ons bed in.

De volgende dag checkten we uit het Sheraton en gingen we naar het Wyndham. Hier kregen we een kamer met prachtig uitzicht over de zee. We lagen nog even aan het zwembad en gingen ’s avonds eten bij Twin Brothers, een lokaal restaurantje. Daarna gingen we met wat locals naar het beroemde Atlantis hotel. Dit vijfsterren hotel is luxe ten top. Naast een casino en diverse bars, heeft het hotel een exclusief waterpark. Voor 120 dollar kun je een hele dag genieten van het strand, zwembaden en glijbanen. Echter vonden wij dit erg duur en zijn we naar Dragon’s bar geweest! Eerst konden we niet gratis naar binnen maar via de zij ingang zijn we toch gratis binnengekomen! Het was erg gezellig en per toeval leerden we een Nederlands meisje kennen, die met haar broer daar was voor het pokertoernooi.

Maandag genoten we van het mooie strand bij ons hotel en aan het eind van de middag gingen we naar het politiebureau om het definitieve rapport op te halen. Maar wat bleek, de juiste handtekening stond er nog niet op. We moesten de volgende ochtend maar terugkomen. We gingen nogmaals eten bij Señor Frogs en vermaakten ons weer prima daar.

Dinsdag stonden we vroeg op, om 09.00 uur naar het politiebureau te gaan.. weer was het rapport niet aanwezig en was er ook nog geen handtekening gezet. Na wat praten met de agent on duty, bleek dat de politie niet van plan was om ons het rapport te geven! Het onderzoek was namelijk nog niet afgerond. Belachelijk, want we hadden alleen maar onze verklaringen nodig voor de verzekering. We gingen hier werk van maken, want we wilden de Bahamas niet verlaten zonder deze papieren. Na gepraat te hebben met het ministerie van toerisme, een ander politiebureau en vele agenten, kregen we uiteindelijk rond 13.00 uur de benodigde papieren. Wat een rompslomp en een domper van onze vakantie. We gingen nog even genieten bij de Señor Frogs.

Woensdag gingen we, nadat we nog even genoten hebben op het strand, naar het hotel om een schadevergoeding te eisen. Echter, waren ze totaal niet meegaand of klantvriendelijk en hebben ons niets aangeboden. Zelfs geen glas water! We wilden meer doen en wilden dat het hotel hier niet mee weg kwam. We gingen naar een advocaat om advies te vragen. Helaas, ook die kon ons niet helpen, alleen wanneer wij daar een enorm bedrag voor betalen. Teleurgesteld gingen we weer weg en gingen we onze gedachten op nul zetten bij de Senor Frogs. We kregen als afsluiting van het personeel nog een lekkere cocktail en de heerlijke brownie. Na afscheid genomen te hebben van de Senor Frogs en al zijn personeel, was het tijd om onze koffers in te pakken.
Donderdagnacht stonden we al om 04.30 uur op. Om 05.30 uur vertrokken we naar het vliegveld. Daar checkten we in en kregen we in de Bahamas al met de USA douane te maken. Gelukkig duurde het niet lang en konden we snel door. We werden in een klein vliegtuigje gepropt en de vlucht was gelukkig zo voorbij! Daarna checkten we in op het vliegveld van Fort Lauderdale. Onze vlucht naar New York was waarschijnlijk vertraagd omdat het vliegtuig uit Chicago kwam, waar het sneeuwde. Maar omdat we zo vroeg op het vliegveld waren, konden we gelijk op een andere vlucht gezet worden naar New York. Ideaal! Ook deze vlucht ging heel snel, al zaten we wel naast een enorm vervelende dame. In New York moesten we vier uur wachten en we aten snel een hapje. Daarna konden we het vliegtuig in, waar economy class geheel volgepropt was. Maar voor de rest was het vliegtuig vrijwel leeg. Helaas mochten we niet op de duurdere stoelen plaatsnemen. Om 07.40 uur landen we dan op Nederlandse bodem. We pakten onze koffers en gingen zonder problemen door de douane. Toen we de terminal uit kwamen stond er geen ontvangstcomité! Die stonden bij de verkeerde terminal. Domper! Toen het welkomstcomité er dan eindelijk aankwam, was het weerzien norm leuk en hadden ze zelfs een spanddoek gemaakt! We dronken gezamelijk nog wat en toen was het toch tijd om afscheid te nemen (Boehoe!)

Wij hebben beiden, de reis van ons leven gemaakt en hebben enorm genoten van alle indrukken, gebeurtenissen en natuurwonders! Ook van de wat minder leuke momenten hebben we geleerd en is het een ervaring die we nooit zullen vergeten. Deze reis zal niemand ooit ons meer afnemen! Wij willen jullie bedanken voor al jullie steun en de leuke reacties die we kregen op onze blogs! Nu gaan we, nadat we een beetje gewend zijn en van de jetlag bekomen zijn, het leventje langzaam weer oppakken. A new beginning..from scratch that is!