Aliens in Roswell and Carlsbad Caverns

Maandag ging de wekker weer vroeg .. Wat was het vroeg, maar je moet wat. De dagen worden steeds korter dus als we wat willen zien moeten we de dag goed indelen.

Vandaag staat het kleine stadje Roswell op het programma. Waarom ga je in godsnaam naar zo’n klein stadje zou je denken? Dit kleine stadje is beroemd geworden in 1947, toen er (zo schijnt) een ruimteschip middenin de woestijn is beland. Cheryl is door de gelijknamige tv-serie, gefacineerd door buitenaards leven. Ilse 'mocht' rijden want Cheryl wilde als Alien-fan natuurlijk niets missen. Rond de middag waren we eindelijk in Roswell. Op naar het UFO museum. We kochten onze entree kaartjes en gingen naar binnen.
Onze eerste indruk was niet echt geweldig. De TL-buizen hingen aan het plafond en van sfeer hadden ze hier nog nooit gehoord. Totaal niet commercieel aangepakt, wat dit keer juist jammer was.
Het museum probeerde een goed beeld te schetsen waarom Roswell de alienstad is. In het verleden hebben zich hier een aantal incidenten voor gedaan. De bekendste was de crash in 1947. De regering heeft altijd gezegd dat er een weerballon naar beneden was gekomen. Maar ondertussen moesten ooggetuigen vrezen voor hun leven als zij hun verhaal vertelden. Ook werd er een secret document opgesteld. Een enorme tegenstelling dus. Verder hingen er persoonlijke verhalen over mogelijke ontvoeringen, graancirkels en hoe de overheid met dit soort dingen omgaat. Na al deze info is het aan jezelf wat je gelooft. Wij geloven dat er wel iets is gebeurd…wat, daar zullen we waarschijnlijk nooit achter komen!
Na het museum was het tijd voor de lunch. We spotten een Alien Bakery en kochten wat heerlijke broodjes. De man van de bakkerij was enorm blij met ons! Hij had nog nooit zoveel in een keer verkocht. Hierna vertrokken we naar Carlsbad.

Eenmaal aangekomen op de camping was het een dure maar simpele camping. Een Sjohnny (uit flodder) gaf ons een escorte naar onze plaats. We koppelde aan en Cheryl huurde de film Something Borrowed, die we keken tijdens het eten. Hierna doken we ons bedje in.

De volgende dag stonden we vroeg op en reden we naar Carlsbad Caverns waar we rond 11.00 uur waren. We kochten kaartjes voor de guided tour ' The King's Palace' . Deze tour was pas in de middag dus gingen we eerst op ons eigen houtje de grot verkennen. Via de Natural Entrance daalden we snel af en het werd al snel donkerder. Normaal gesproken zitten er ook vleermuizen in de grot maar jammer genoeg waren ze er niet. De vleermuizen overwinteren namelijk in Mexico! De paden en de wanden waren verlicht door lampen waardoor we gemakkelijk door de grot konden lopen. Het zicht in de grot was prachtig! Overal hingen een soort van ijspegels, het was totaal niet koud dus het waren geen ijspegels. Deze pegels werden gevormd door het kalk dat het water achterliet in de grot. Een bijzonder gezicht dus. Wat ook bijzonder was, en dan op een rare manier, waren de toiletten en mogelijkheden om te lunchen middenin de grot! Het waren geen primitieve toiletten maar complete toiletten die zelf doorspoelden. Ook was er een lift die 750 feet naar beneden moest en weer omhoog. Wat een luxe! We liepen de route, hebben geluncht en keken nog naar een film over grotten. Daarna was het dan tijd voor de guided tour. Er waren maar vijf deelnemers maar dat was juist wel fijn! Zo konden we op ons gemak foto’s maken en hadden we meer tijd voor vragen. We liepen naar The King's Room. Dit was een enorme 'kamer' in de grot, waar aparte rotsformaties stonden onder andere ook van de royals. De grotten waren ontdekt door Jim White. Hij heeft de grotten op eigen houtje ontdekt met alleen een olielamp, erg knap dus! Later nam hij journalisten en fotografen mee en er werden in de Kings Room zelfs huwelijken voltrokken en films opgenomen. Toen het een nationaal park werd mochten de bezoekers overal vrij rondlopen. Echter zorgde dit ervoor dat de grotten beschadigd raakten. Mensen braken de pegels af, om als souvenir mee naar huis te nemen, zetten hun handtekening op de rotsen en gooiden munten in het water. Daarom is besloten om sommige kamers alleen nog te bekijken via de guided tours. We liepen verder naar de volgende kamer en daarna kwamen we uit in de Queens Room. Hier zag je duidelijk dat er vroeger dingen waren afgebroken. Zonde natuurlijk maar de kamer was nog steeds prachtig! De ranger wilde ons laten zien hoe ze vroeger de grotten verkende en deed het licht uit. We zagen niets voor ogen, erg raar.. nergens was licht. Je voelt je ogen zoeken naar licht. Daarna stak ze een lichtje aan en toen zagen we maar een klein deel van de grot. Enorm knap dat met zo'n lichtje een grote ontdekking is gedaan. De tour was daarna afgelopen en we liepen zelf nog door de Big Room. In de Big Room passen wel 17 football velden! Ongekend dus en dat onder de grond! Na een hele dag in de grotten te hebben gelopen wilden we wel weer het daglicht zien. Rond 16.30 uur vertrokken we uit de grotten en moesten we boodschappen doen bij de Walmart. Onderweg stak plots een coyote over! Daarna zagen we plots naast ons in de berm zeven hertjes die ons aan keken. Snel schoten we wat foto's!

We deden boodschappen, kookten lekkere pasta en doken vroeg ons bed in want morgen gaat de wekker vroeger dan ooit..namelijk al om 05.45 uur! Vroeg weg want we moeten zo’n 7,5 uur rijden naar San Antonio en door de verandering van tijdzone tellen we daar nog een uurtje bij op. So goodbye New Mexico, hello Texas!!